Na pewno jest to zupełnie inne oblicze solowej twórczości Rogera, osobiście moje ulubione, jest w tym jakaś stabilizacja, bardzo podoba mi się muzyka, a jeszcze bardziej teksty, pod wieloma przemyśleniami w nich zawartymi bym się podpisała
nie mogę się rozstać z tymi kawałkami, nigdy ich nie wyrzuciłam z karty pamięci telefonu, nawet żeby sobie poleżały i żebym trochę zapomniała.

Mocne 6! I to tak mocne ze az brak slow.

Przezajebisty wstep w postaci Nazis. Mega-przyjemne Revelations i Touch the Sky. Powalajace na kolana Happiness?, Foreign Sand, Freedom Train i You Had to be there. A przy dzwiekach Dear Mr. Murdoch po prostu leżę na lopatkach. Pelen szacun dla Rogera za ten album.

I co? Dumny jestes? Ulzyles sobie?