Może się temat przyda.
Albumy :
From Her to Eternity (1984)
The Firstborn Is Dead (1985)
Kicking Against the Pricks (1986)
Your Funeral, My Trial (1986)
Tender Prey (1988)
The Good Son (1990)
Henry's Dream (1992)
Let Love In (1994)
Murder Ballads (1996)
The Boatman's Call (1997)
No More Shall We Part (2001)
Nocturama (2003)
Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus (2004)
Dig, Lazarus, Dig!!! (2008)
Push the Sky Away (2013)

Top Albumów : (Żeby nie było nie znam wszystkich - nie udało mnie się poznać From Her to Eternity, Kicking Against the Pricks i Your Funeral, My Trial).
1.No More Shall We Part
2.Let Love In
3.The Good Son
4.The Boatman's Call
5.Push the Sky Away
6.The Firstborn is Dead
7.Henry's Dream
8.Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus (KONTROWERSYJNIE)
9.Tender Prey
10.Dig, Lazarus Dig!
11.Murder Ballads
12.Nocturama

Top Utworów :
1.Fifteen Feet of Pure White Snow
2.The Mercy Seat
3.Do You Love Me?
4.As I Sat Sadly By Her Side
5.Tupelo
6.The Carny
7.Babe I'm on Fire
8.Oh My Lord
9.Jangling Jack
10.The Ship Song
Miejsca nie starczyło dla Hiding All Away, Stagger Lee i Papa Won't Leave You Henry

Zachwycam się tegorocznym albumem. Push The Sky Away to dziewięć niezwykłej urody pieśni. Niespiesznych, wyciszonych, subtelnie zaaranżowanych, pięknie zagranych i zaśpiewanych. Przy czym zastrzegam, że nie jestem wielbicielem talentu Cave'a od lat.
http://blognroll.blox.pl/2013/08/Nick-C ... -2013.html

Jak ja mogłem psioczyć na Push the Sky Away?
Z każdym przesłuchaniem lubię tą płytę coraz bardziej.

Dobry album, chociaż nie słuchałem.

W związku z TOPem Nicka wziąłem się ostatnio za odsłuchiwanie. Znałem parę jego kawałków (Let Love In + parę innych utworów), ale dzisiaj po raz pierwszy usłyszałem iście genialną rzecz - chodzi mi tu o cudowny duet z panią Kylie, czyli Where The Wild Roses Grow. Nie dość, że kobiałka brzmi bajecznie tutaj, to całość klimatem przypomina mi połączenie Yes, the River Knows Doorsów i The Kick Inside pani Bush. No i w ogóle ta melodia - 10/10. No, także tyle :*

Jeśli chodzi o nieznanie się na muzyce to Oberst gra w swojej własnej lidze.

Poza tym sedesie z bakelitu tam z kobiałkami, to jest ostateczne wykonanie tego utworu:
http://www.youtube.com/watch?v=jM6QJBGID-c

Ej, no serio. Pewnie gdzieś wcześniej mi się obiło o uszy, ale w sensie na pewno nie ogarniałem że to Cave.

Może rzeczywiście gram w swojej własnej lidze, ale przynajmniej w niej wygrywam

Nick odbiera syna ze szkoły.

Ok, odnalazłem najlepsze zdjęcie w internecie:

Po "20,000 dniach na ziemi".

1. Raczej wyłącznie dla fanów. Jeżeli ktoś nie lubi Cave'a, albo nie zna poza "Where The Wild Roses Grow" raczej niewiele tu dla siebie znajdzie - stąd piszę tutaj, a nie w ogólnym filmowym.
2. Fragmenty z monologami Nicka, czyli te, w których wyjaśnia swoją autokreację za pomocą innej, znacznie mniej ciekawej autokreacji - do szybkiego zapomnienia.
3. Fragmenty autobiograficzne - nudnawe, chociaż nie bez interesujących, a nawet wzruszających momentów.
4. (Zaaranżowane) rozmowy z różnymi postaciami - zdecydowanie ciekawe, zwłaszcza z Warrenem Ellisem (zob. niżej).
5. Muzyka - wiadomo, najlepsza ever, co tu dużo pisać.
6. Blixa jest przerażająco stary. Wygląda jak pierwszy lepszy Helmut z Ostbahnhof
7. Warren Ellis <3 Zdaje się być przemiłym człowiekiem. Scena, w której dyryguje chórem dziecięcym jest przeurocza. Albo kiedy częstuje Nicka węgorzami i daje mu petardy. W ogóle wszystkie sceny z nim.
8. Jim Sclavunos wygląda jak Obi-Wan Kenobi w "Zemście Sithów".
9. Conway Savage wygląda jak Edward Grieg.
10. Przedostatnia scena, w której grają "Jubilee Street", a na ekranie zapis koncertu przeplata się z ujęciami z koncertów z dawnych lat - ciary, Starless i świeczki. O ile cały film pracował na to, żeby podważyć moje fanbojowskie uwielbienie dla Cave'a, ta scena sprawiła, że mu się to nie udało.

Ogólnie jestem trochę rozczarowany, chociaż z drugiej strony trudno powiedzieć, na co właściwie liczyłem. Właściwie tak sobie mniej więcej wyobrażałem ten film... tylko miałem nadzieję, że będzie lepszy. Fanom polecam - z drugiej strony wcale tego nie muszę robić, bo oni i tak obejrzą - natomiast na pewno nie jest to jakiś najwybitniejszy moment w jego twórczości. Jako obraz pewnego momentu w karierze Cave'a daje radę, może nawet rzuca trochę inne światło na to wszystko, ale na kolana na pewno nie rzuca.

dobrze, że jednak nie planuje tego obejrzeć, a myślałam, że to ciekawszy film

no, całe szczęście.

http://www.nme.com/news/nick-cave/86897

Słabo raczej.