Guns 'n' Roses - amerykański zespół hardrockowy założony w marcu 1985 roku w Los Angeles przez W. Axla Rose(właśc. William Bruce Rose, Jr. aka William Bruce Bailey). W 2012 roku zespół został włączony do Rock and Roll Hall of Fame.



Oryginalny skład zespołu:

Axl Rose(ur. 1962) – wokal prowadzący, wokal wspierający, tamburyn
Slash(ur. 1965) – gitara prowadząca
Izzy Stradlin(ur. 1962) – gitara rytmiczna, perkusja, wokal wspierający
Duff McKagan(ur. 1964) – gitara basowa, wokal wspierający
Steven Adler(ur. 1965) – perkusja


Obecny skład zespołu:

Axl Rose(ur. 1962) – wokal prowadzący, wokal wspierający, tamburyna
Dizzy Reed(ur. 1963) – instrumenty klawiszowe, perkusja, wokal wspierający
Tommy Stinson(ur. 1966) – gitara basowa, wokal wspierający
Chris Pitman(ur. 1961) – instrumenty klawiszowe, wokal wspierający
Richard Fortus(ur. 1966) – gitara prowadząca, gitara rytmiczna, wokal wspierający
Frank Ferrer(ur. 1966) – perkusja
Ron "Bumblefoot" Thal(ur. 1969) – gitara prowadząca, gitara rytmiczna
DJ Ashba(ur. 1972) – gitara prowadząca



Dyskografia zespołu:

1987 - Appetite For Destruction
1988 - G N' R Lies
1991 - Use Your Illusion I
1991 - Use Your Illusion II
1993 - The Spaghetti Incident?
1999 - Live Era '87-'93
2008 - Chinese Democracy


Najważniejsze utwory zespołu* (w kolejności chronologicznej oraz wg numeracji na płytach):























*Ponieważ nie byłem do końca zorientowany z jakich konkretnie utworów najbardziej słynęli to ułożyłem moją listę z tych co do których nie miałem wątpliwości oraz ze swoich ulubionych ich dokonań. Mam nadzieję, że się jako tako pokrywają, choć i tak dwie pierwsze płyty wymieniłem niemal w całości. xD

Ja bym tu jeszcze wymienił dwa epiki przede wszystkim Estranged i Coma, plus single w rodzaju You Could Be Mine(Terminator) czy Yesterdays.

Jeden z niewielu zespołów, który wydając debiut w II połowie lat 80-tych, stał się niekwestionowaną klasyką rocka. Praktycznie wcale nie mniej klasyczną niż Purple czy Whitesnake. Większość kawałków to kwintesencja hard rocka.

JAK ŚMIESZ MACIEJU PRZECIEŻ TO NIE AWANGARDOWE GRANIE TYLKO ŁUPANIE!

Do Guns And Roses - jak i Thrillera - trzeba DOJRZEĆ.

Rzadko bo rzadko, ale czasami są takie momenty, że człowiek niemal czuje swojską woń tego dawnego, dobrego forum. To jeden z takich momentów.

Whitesnake>>>>>GnR

PRAWDA OBJAWIONA.

Mówiąc szczerze, ja nie czuję. Dlatego babram się między TOP10 a QW.

Guns N' Roses - dzięki za ten temat Mefju - sam jakiś czas temu chciałem go założyć.

jak dla mnie Gn'R to temat zamknięty (współczesne Gn'R powinno zwać się "Axl Rose's Guns n' Roses"). największe sukcesy to z pewnością lata osiemdziesiąte. ja uwielbiam "Apettite For Destruction" oraz obydwie "Iluzje". jest kilka utworów gunsów, które szczególnie się wyróżniają nad wyśpiewanymi przez Axla-wyjca pozycjami. moje ulubione to "Estragned", "November Rain", "Coma"(aż serduszko bije szybciej), "Nightrain", "Welcome To The Jungle" i cover "Live and Let Die". ogólnie Gn'R to dla mnie ten pierwszy skład z 1986 - teraz każdy z chłopaków jest w innym miejscu i chyba to nawet lepiej. Axl na koncertach śpiewa wręcz katastrofalnie, więc wolę słuchać Slasha z Mylesem Kennedym

To i ja się wypowiem, bo widzę, że zapomniałem.

No jak dla mnie niekwestionowani giganci hard-rocka, chociaż na początku jakoś tego nie czułem, a i niezbyt odróżniałem ich od Aerosmith, którzy dla zespołu ponoć byli inspiracją. Uwielbiam w zasadzie całe "Appetite For Destruction", bo tam tracki od numeru 1 aż do 9 to w zasadzie same hity(do pozostałych wracam troszkę rzadziej) i pomyśleć, że strasznie późno to wszystko doceniłem, bo początkowo ta płyta wchodziła mi topornie. Do dzisiaj nie ogarniam jedynie tych hajpów na punkcie "Nightrain", bo to mi weszło jako ostatnie do łba. Uważam swoim skromnym zdaniem, że kompozycje sąsiadujące z tąże zjadają ją na śniadanie.
Przez dłuższy czas byłem jednak fanem tylko jednej płyty i uważałem, że zespół skończył się na Kill'em All, ale obecnie uwielbiam też w niemal równym pierwszą część iluzjonów, choć też chwyciła mnie dużo później, no ale dzisiaj nie mogę ucha oderwać od "November Rain", którego za rybo dwudyszna kiedyś nie rozumiałem i nie mogłem zapamiętać. Gorzej jest z "dwójką" ale tą też w miarę upływu czasu ogarnę. Tak samo z pozostałymi krążkami, chociaż "Chińska Demokracja" trochę mnie do siebie zniechęca, bo coś czuję, że ci prawdziwi Gunsi już się skończyli i brzmi to bardziej jak solowy projekt Axla. No i niestety słychać, że płyta nagrywana była przez blisko 15 lat. I niestety nie jest to płyta na którą się czeka 15 lat.
W ogóle powiem że na początku mojego zapoznawania się z nimi trawiłem chyba tylko covery, ale obecnie ich covery przy ich autorskich nagraniach to raczej ssą(w sensie relatywnym oczywiście, bo nie powiem, że są zupełnie złe).

Szacun dla nich że jak na warunki rocka lat 80-tych to ani trochę nie brzmią ejtisowo, za to niewiele różnią się od seventisów no i zapowiadają swym debiutem wielkie odrodzenie rocka w najntisach. Niewiele znam takich zespołów, no może poza Aerosmith(ale to dlatego, że są do nich łudząco podobni) i paroma polskimi zespołami(ale to trochę inna bajka i jakoś ciężko mi jedno z drugim porównywać). Enyłej - oni chyba ocalili tą dekadę przed totalną utratą w oczach fanów rocka.

A i w ogóle powiem, że szerzej zainteresowałem się zespołem dopiero po jego koncercie w Rybniku rok temu... tyle, że mnie tam nie było, a i to pewnie dlatego się nimi zainteresowałem bo zacząłem z jakiegoś powodu żałować że nie pojechałem(czyżby to dlatego, że zespół był aż tak popularny wśród moich znajomych a i na tym forum?). Na szczęście potem okazało się, że nie miałem czego żałować(przynajmniej znajomi którzy tam byli tak twierdzą, ale jeszcze se czegoś z YT tam odsłucham by się w tym przekonaniu utwierdzić; enyłej z oryginalnego składu był tylko Axl więc chyba nie ma co się podniecać) - to raz, a dwa - odbiłem to sobie później na Slashu w Katowicach, gdzie był on po prostu kapitalny! Miłą niespodziankę zrobił mi gdy zagrał "Welcome To The Jungle", którego początkowo nie planował w swoim secie. Notabene napiszę(bo zapomniałem na początku posta), że to mój ulubiony numer na płycie, ulubiony Gunsów w ogóle i chyba najlepszy otwieracz jaki w życiu słyszałem! Kto uważa inaczej to smutna prawda o nim. (tak Obesrt, do Ciebie mówię! ) Wracając do koncertu - no każdy utwór z Apetytu na Destrukcję mu wyszedł przednio, a i nawet jak grał solowy repertuar którego w ogóle nie znałem to ani trochę się nie nudziłem i miałem wrażenie że koncert mi się przyjemnie dłuży i że nie chcę w ogóle końca. No jakby trwał nie 2 godziny a z 5 co najmniej.

Dzisiaj nie wyobrażam sobie nie słuchać Gunsów regularnie, nie mieć ich w swoich słuchawkach czy swoim TOP 10 zespołów. Ogromny szacun dla nich za odrodzenie rocka(hard rocka) i powrót do korzeni!

Gn'R to teraz swój własny tribute band. ale słabiutki cover śmiesznego pana w kapelusiku XD

http://www.youtube.com/watch?v=ddEFl3qkeo4

Ilużyn byłby lepszy od debiutu, gdyby został wydany jako jedna płyta kompilująca najlepsze rzeczy z I i II. A tak mamy dwie dobre płyty, na których jednak znalazły się zapychacze.

Ja akurat jest wielbicielem długich albumów i nie podoba mi się gadanie o jakimś ich ucinaniu. Często właśnie przez to są kultowe i bardzo dobrze mi się ich słucha. Na "wyobraźniach" nie zauważyłem jakiś słabych utworów. Dobrze mi się wszystkiego słuchało.

z calym szacunkiem, ale jesli mowi sie o osobach godnych uwagi w gn'r i pomija sie glownego kompozytora w grupie, po odejsciu ktorego wszystko sie posypalo, to marne sie ma o tym zespole pojecie

no to wiadome, że jak Izzy odszedł to to była równia pochyła

Od Guns'n'roses rozpoczęłam moją przygodę z zagranicznym hard rockiem. Teraz słucham raczej sporadycznie, a nie tak jak kiedyś - nałogowo. Moje ulubione kawałki to November rain, Paradise city i Don't cry.