Bruce Springsteen

przez **How_Can_I_Go_On** » 30 lis 2013, o 18:01

Dyskografia:
Greetings from Asbury Park, N.J. (1973)
The Wild, the Innocent & the E Street Shuffle (1973)
Born to Run (1975)
Darkness on the Edge of Town (1978)
The River (1980)
Nebraska (1982)
Born in the U.S.A. (1984)
Tunnel of Love (1987)
Human Touch (1992)
Lucky Town (1992)
The Ghost of Tom Joad (1995)
The Rising (2002)
Devils & Dust (2005)
We Shall Overcome: The Seeger Sessions (2006)
Magic (2007)
Working on a Dream (2009)
Wrecking Ball (2012)

Artysta chyba niezbyt popularny na tym forum. A szkoda. Jeśli ktoś miałby wielką ochotę się z nim zapoznać, to należałoby zacząć od najbardziej klasycznego Springsteena, czyli: Born to Run, Darkness on the Edge of Town i The River. Lata 70. można przełamać komercyjnym Born in U.S.A z ejtisów czy też Human Touch i Lucky Town z początku lat 90. Co do współczesnego Bruce'a, to zdecydowanie polecam The Rising i Devils & Dust.
W styczniu ukaże się nowy album High Hopes, na którym gościnnie wystąpi Tom Morello (plumkał na gitarze w Rage Against the Machine i Audioslave).
Tutaj można posłuchać "nowego" singla: . "Nowego", bo utwór ten znany jest z EPki Blood Brothers.

YouTube · przez **whoatemydinner** » 30 lis 2013, o 18:15

Born to Run to jedna z płyt wszech czasów. Cały album praktycznie na tym samym, świetnym poziomie, a jak są wyjątki to jedynie w sensie pozytywnym: tytułowy to jeden z najgenialniejszych klasyków lat 70., zamykające całe LP połączenie tajemniczego, przywołującego na myśl zamgloną alejkę w amerykańskiej metropolii nocą Meeting Across the River z naprawdę epicką opowieścią muzyczną (i tekstową też) Jungleland. I to właśnie to zakończenie w szczególności chyba wybija całą płytę ponad wiele innych z tamtych lat - tak idealne 12 minut muzyki to rzadkość niesamowita. A jakby tego było mało, na tej płycie jest jeszcze przecież Backstreets - mniejszy brat Jungleland, ustępujący mu trochę kompozycją i epickością (i brakiem perfekcyjnej solówki saksofonowej), ale nadal kawałek na poziomie nieosiągalnym przez naprawdę wieeeeelu.

Pomimo tego, że starałem wiele razy się zabrać za cokolwiek ponad płytę z 1975, to jakoś nigdy nie mogłem się przekonać do niczego do końca. Najbliżej serca ostatnio znalazła się Nebraska - bardzo dobry folkrockowy, zalatujący klimatem lo-fi album. Tutaj siła drzemie w całości a nie w pojedynczych kawałkach, ale z drugiej strony takie Atlantic City to utwór, który nawet bez kontekstu płyty bez problemu działa. Dlatego oprócz tego, co użytkownik How_Can_I_Go_On polecał, muszę powiedzieć, że na pewno warto się też zabrać za Nebraskę - raczej nietypowa pozycja jak na Springsteena (z tego, co ogarniam), ale warta poznania. :wink: