No to jeszcze szybki top 10 2014 roku.

1.Swans - To Be Kind

2.Lana Del Rey - Ultraviolence
3.FKA Twigs - LP1
4.Gaba Kulka - The Escapist
5.Artur Rojek - Składam się z ciągłych powtórzeń
6.Damon Albarn - Everyday Robots
7.Sun Kil Moon - Benji
8.Manic Street Preachers - Futurology
9.Run the Jewels - Run the Jewels 2
10.Leonard Cohen - Popular Problems

https://www.youtube.com/watch?v=AD16dKpi8uQ
Laibach Cohen, o niemoge.

Mocno przeciętna płyta, tak na pierwszy rzut ucha, ale nie ma tragedii. Poza okładką, rzecz jasna.

Ktoś sobie wyrobił opinię na temat nowego Blur?

Raczej słabo, ale to jednak Blur. Zabawa na całego. Z tym, że nie ma wątpliwości, że to ich najsłabszy album. Oprócz debiutu może.

Jest spoko ogólnie, ale jednego brakuje - po prostu dobrych melodii.
Wyżej od Leisure, ale niżej od czegokolwiek innego.

Zgadzam się z Wami panowie, jest słabo. Ta płyta jest strasznie nudna. Brak tu czegokolwiek, co czyniło pozostałe płyty Blur fajnymi, rozrywkowymi rzeczami: elektronicznych odjazdów z 13, zimnego klimatu z Think Tank, genialne melodii z czasów britpopowych... ja nie mówię, że musi być akurat któraś z tych rzeczy, ale to straszna bieda, kiedy płyta sobą tak naprawdę nic nie reprezentuje. The Magic Whip to rock alternatywny z wokalem Albarna - ni więcej, ni mniej. Strasznie się rozczarowałem, za pierwszym razem w połowie wyłączyłem, teraz wróciłem i przesłuchałem całe ale serio - przesłuchaj, zapomnij. Coś jak Leasure, można by rzec, że zatoczyli pełne koło.

Najbardziej boli fakt, że nie ma tutaj ani jednego oczywistego hajlajta. Żadnego Universal, This Is a Low, Out of Time albo nawet (;p) Song 2. Całość się ciągnie, piosenki się zaczynają, kończą, a nikt nie wie, jak lecą. Jak na niegdysiejszych mistrzów melodyjnego grania, Blur nie stworzyli żadnych super wkręcających czy urzekających melodii tutaj. Myślałem, że single były po prostu źle dobrane, ale takie Lonesome Street to chyba faktycznie najlepsza rzecz, a to jest przecież przeciętne w ce ha.

W tego kontekście tego wszystkiego bardzo zabawny wydał mi się tytuł artykułu który widziałem na pierwszej stronie jakiegoś czasopisma (wcale nie zdziwiłbym się, gdyby był to Teraz Rock), z którego wynikało, że Blur to największa sensacja tego roku i w ogóle że tworzy się jednak dalej nową super muzykę. Yeah, ok.

No to mniej więcej takie zachowanie jak zachęcanie Endlessem Riverem młodych do słuchania Floydów.

W ogóle dziwi mnie, że płyta słaba skoro Albarn był ostatnio w niezłej formie. Przede wszystkim czemu oni (Pixies, Floydzi, MBV też choćby) formują takie rzeczy legendarnymi nazwami zamiast utrzymywać kult. Istnieje coś takiego jak nagrywanie pod innym szyldem. Skok na kasę? Brr. Przecież to moje kochane zespoły. W sumie na RYMie nie ma źle (nigdy ich tam nie lubili), średnia na poziomie Think Tank.

Tak sobie puszczam pojedynczo różne rzeczy raz na jakiś czas to bardzo w porzo. Mój osobisty faworyt to New World Towers, nie wiem czemu. Bo tytułowy temu fajny bo słodko-braciakowy ;p W ogóle to STARA SIĘ być Blurowe.

http://www.screenagers.pl/index.php?ser ... ow&id=2670 zgadzam się w 96,5%

> wejdź na forum
> czytaj rzecz
> dowiedz się że nowy blur
> dowiedz się że nie ma fajnych melodii
> zamknij temat
> nigdy nie słuchaj nowego blura

No ale jednak Radiohead nagrywa w miarę regularnie, a MBV wyskoczyło nagle znikąd po prostu zamiast w spokoju leżeć w tym wielgachnym grobie, choć do ciszy to oni nigdy nie pasowali.

Z tym, że My Bloody akurat faktycznie mieli jakiś konkret do sprzedania i płyta w sumie pod ten zespół pasuje idealnie. Są gorsze przypadki.

Powiem Wam, że ten ostatni Cohen, to od kilku dni z głośników nie chce mi wyjść. Początkowo nie doceniłem, jakiś taki miałki, nijaki mi się wydawał. Teraz jednak nie mogę się oderwać od tych piosenek.
hajlajty: Slow, Almost like the Blues, Nevermind, ale w sumie nie ma kawałka, którego bym nie lubił, bo i takie My oh My, jest przecież świetne. Podobnie urokliwe Did I Ever Love You, jak już w końcu do mnie trafiło, to nie chce wyjść z głowy.