Seriale

[daga]

Tez mial zaczac ogladac the knick bo lubie setiale nedyczne a tu jeszcze klimat jak u agaty christie. Ogólnie widzę ze co setial kryminalny to bohater albo pijak lub cpun. Wieje juz nuda.

Pisze mobilnie z komory przez Tapatalk.

[Atrus]

[Atrus]

"Peaky Blinders" - okrutne rozczarowanie. Ładnie zrobione - czytaj: brzydko, w końcu akcja dzieje się w Birmingham - w dodatku twórcy mają nie najgorszy gust muzyczny (dwie piosenki Nicka Cave'a na odcinek!), ale scenariusz mocno kuleje. Dialogi są słabe, postacie niewyraźne i mało angażujące emocjonalnie (w ostrym przeciwieństwie do "Zakazanego imperium" - którego piąty sezon dla odmiany jest jak dotąd wprost tragiczny, ale o tym w swoim czasie), całość się trzyma kupy na włosku. Brakuje jakiegoś solidnego spoiwa, głównego wątku czy czegoś w tym rodzaju, bo pomimo, że sezon ma tylko sześć odcinków, to jakoś się rozłazi na wszystkie strony - tu jakieś skradzione karabiny, tu wojna gangów, tu komuniści, nie wiadomo kto przeciwko komu i dlaczego, do tego doklejony TAK BARDZO na siłę wątek miłosny... Na plus przyzwoite aktorstwo, chociaż pewna teatralność i przerysowane akcenty mogą przeszkadzać (mi osobiście nie). Drugi sezon pewnie obejrzę z rozpędu, potencjał jest, wymiana scenarzysty mogłaby zdziałać cuda. Na razie - nie polecam, ale też szczególnie nie odradzam.

[Xavi]

[OberstPrymas]

Community to jedyny serial, który regularnie śledziłem. Ta, śledziłem bo Comedy Central postanowił przerwać po 3 sezonie. Totalnie nie rozumiem ich polityki ramówkowej. Dobre rzeczy (Community, Scrubs) pojawiają się od czasu do czasu, a zostają wiecznie powtarzane odcinki Dwóch i pół czy Teorii (kaszanka, tylko czasami wychodząca poza przeciętność, moim zdaniem).

Chociaż jakby ktoś miał wiedzę, gdzie można obejrzeć 4 sezon to you know

[mumin_king]

To tylko ja mam wrażenie, że Community to ładnie opakowana bylejakość? Obejrzałem kilka odcinków na CC i serial mnie z każdym odpycha, te postacie są jakieś miałkie (szczególnie arab, główny i odkurzony Chase) wszystko kręci się o na temat tak oczywistych żartów, które muszą być rasistowskie (ale nie może być jechania po bandzie, bo przecież trzeba też zdobyć większą popularność). Plusem tego serialu jest za to na pewno różnorodność odcinkowa, które są takie kolorowe, ale to chyba tylko tyle, bo mimo tego, że przyciąga do telewizora pomysłem na odcinki to tego pomysłu zabrakło na postaci.

[NAR]

Też próbowałem, ale wydawało mi się to bardziej żenujące niż zabawne. Jakby chcieli a nie mogli. Taka sytuacja jak w rodzince.pl. Z zachowaniem odpowiednich proporcji oczywiście, aż tak złe te amerykany to nie są.

[Atrus]

Gadanie. W kategorii współczesnych sitcomów mocno wyróżnia się na plus, przede wszystkim dlatego, że jest śmieszny, czego nie można powiedzieć o HIMYM czy Big Bang Theory, które są równie zabawne co "Krótki film o zabijaniu". Nawet wszelkiego rodzaju relationship drama, która jest ostateczną zgubą wszystkich sitcomów, jest tutaj podporządkowana komedii, a nie odwrotnie. Szczerze mówiąc sam jestem zaskoczony, bo spodziewałem się czegoś na kształt wspomnianego BBT połączonego z głupią amerykańską komedią o studentach, a tu proszę. A postaci są akurat nie najgorsze, chociaż na pewno wtórne. Niemniej dopóki scenarzyści mogą coś z tego zestawu wyciągnąć, to nie ma aż takiego znaczenia.

[lookaug]

Pierwsze 2-3 sezony TBBT były bardzo w porządku. Niestety zbyt dobre wyniki oglądalności w Stanach kompletnie zabiły ten serial (jakkolwiek by to nie brzmiało), najpierw wymuszając rezygnację z bardziej nerdowskich żartów (typu Sheldon przebrany za efekt Dopplera). A jak później jeszcze dołożyli dwie kolejne panie do obsady i zrobili z tego wspomniane "relationship drama", to już w ogóle stało się to daremne.

[Rysiu]

Tak, szczególnie, że te panie są bardzo niewiarygodne (a konkretnie relacje między nimi), bo o ile mieści mi się jeszcze jakoś (ciężko, bo ciężko, ale jednak) w głowie, że Penny pokochała Leonarda, o tyle za zupełny absurd uważam fakt, że zamieniła dotychczasowe plastikowe towarzystwo na te dwie panny, z których jedna jest zresztą pod względem towarzyskim kompletnie beznadziejna.

[mumin_king]

No, ale nikt Community nie porównuje do tych seriali, które kiedyś były na topie (HIMEN czy BBT - które wspólnie chyba możemy stwierdzić, że trzymały jakiś tam poziom w latach świetności) a tak po prostu oceniam. Jedyne co mi w tym serialu się wbiło w pamięć to pomysł na odcinki, raz grali w D&D, drugi przeniesiono ich do jakiegoś 8-bitowca a za trzecim razem było coś tam z morderstwem. To tak na szybkości, bo widziałem więcej, ale już naprawdę urywki. A z drugiej strony mamy postacie, które tak naprawdę nie mają rysu. Znaczy rozumiem, że jest jakiś nerd, jakiś funny guy i, że jest Chase'y jako ten rasista i wszystofob, ale nie ma w tym jakiegoś takiego polotu. Ot standard, ale nawet te można robić przecież o wiele bardziej fajnie.

O, przykładowo mniej, więcej tyle samo co Community obejrzałem Shameless czy Entourage no i wydają się być o wiele lepsze.

[Xavi]

To też jest inaczej kiedy coś się ogląda na bieżąco, a inaczej losowe odcinki w CC z lektorem. Ja się nie umiałem tak przekonać do Scrubs, ale jak się pozna pewne aspekty z życia bohaterów i ich ciąg myślowy to jest inaczej. Ktoś po trzech losowych odcinkach powie, że Joey to ten głupszy od reszty laluś, ale z każdym odcinkiem przywiązujesz się do tego kolesia bardziej. Przykładowo Abed wydaje się tym nerdem niczym z Bing Bang Theory, ale po 5 sezonach to dla mnie jedna z najbardziej fascynujących postaci w historii sitcomów. A Jeff to to nie ten przystojny od ciętych żartów, ale ktoś bardziej złożony.

Radzę jechać od początku zachowując ciąg fabularny (niby nie ważny w tego typu rzeczach, ale jednak ważny). Bo sam bym odpuścił 'Horych Doktorów' robiąc ten sam błąd co wy ;p

Po tym jak Office skończony, Przyjaciele padli czekam tylko na nowy sezon Community właśnie. Z jakimś większym entuzjazmem. Tak w ogóle 3 odcinek 3 sezonu bodajże z przypadkowością i rzucaniem kostką to najlepszy odcinek sitcomu ever.

[NAR]

O, ten Pan Ładny, to już w ogóle był nie-do-oglądania. Chociaż wspomniany odcinek z grą kopmuterową miał przynajmniej jakiś pomysł.I SORRY, ale jak ktoś nie oglądał Ciecia i spółki, to nie ma co z takim człowiekiem dyskutować

[mumin_king]

Ej no, ja Scrubsów zacząłem oglądać, jak pierwszy raz zobaczyłem jeden z rantów Coxa.
No i to co pisałem, obejrzałem tyle samo odcinków dajmy na to Shameless i przekonało mnie o wiele bardziej.

wyssane z palca

[kater]

Obejrzałbym Scrubsów od początku. Bo Przyjaciół juz obejrzałem dwa razy całych w tym roku i zaczynam poznawać odcinek po pierwszych słowach.

[Michalzbiku95]

Nie wiem gdzie to napisać, więc napiszę tu.

ANIME JEST DLA PODLUDZI.


Dziękuję za uwagę.

[Kriejtiw]

Wprawdzie ostatnie anime oglądałem gdzieś w okolicach późnego gimnazjum, ale...

Obejrzyj coś poza Naruto czy Bleachem, pogadamy.

[mumin_king]

JAKBY KTOŚ NIE WIEDZIAŁ NA 2016 NOWY SEZON TWIN PEAKS.

PEWNE INFO

[Michalzbiku95]

tylko Pokemony w sercu

[Brace]

Lepiej się gra w Pokemony niż ogląda.

Sama się po cichu śmieję z fanów anime, ale muszę z małym bólem serca stwierdzić, że Attack on Titan jest bardzo dobre. Jeżeli nie oglądałeś a masz dwie doby, z którymi nie masz co zrobić, to polecam.

[Rysiu]

[daga]

Gorzej, że niektóre aktorki dokonały przeróbek twarzy , ale kilka się trzyma dobrze lub tylko lekko utyły.

[Atrus]

Zastanawiam się, czy piąty sezon "Zakazanego imperium" to celowe działanie scenarzystów na zasadzie "HBO wydymało nas, to my wydymamy HBO" czy jakaś koszmarna pomyłka człowieka i maszyny. Wolę wierzyć w to pierwsze, zresztą wskazywałyby na to momenty, które są ewidentną autoparodią, ale i tak upadek tego serialu jest jak koniec Ala Capone'a - nagły, żałosny i związany z kasą.

[Rysiu]

Obejrzałem (a raczej przemęczyłem) "Fargo" i jakoś mnie nie urzekło. Pierwszy odcinek OK, reszta nijaka (może jeszcze ostatni tak gdzieś od połowy dawał radę, ale i tak bez szału).

Lester Nyygard to najbadziej wkurwiająca postać ever. Cwaniaczkujący ciamajda z kompletnie dla mnie niezrozumiałą motywacją działania. Czarny charakter, czyli Malvo też jakiś taki bardziej nie czarny, tylko ciemnoburoszary, nie przeraził mnie ten człowiek ani nie zaskoczył niczym wyjątkowym. W zasadzie jedynymi bohaterami, którzy mi się jakoś spodobali był ten głuchy z brodatym (szczególnie ten brodaty), chociaż i tak im czegoś w zasadzie brakowało. I do teraz nie wiem kto i po co ich przysłał.

Serial - nuuuuudy. Może jeszcze nie tragiczne ani denne, ale nudy. Skrócić do 6 odcinków po 42 minuty (zamiast 10 po ~52 minuty) wyszłoby dużo lepiej, mniej przegadania, mniej głupich wątków. Aktorzy wnerwiający, postacie zupełnie bez jaja, pomysły albo wtórne, albo naciągane.

Może film wyszedł lepiej, za jakiś czas obejrzę.

[mumin_king]

Office obejrzane do końca, mam już nawet brytyjską wersję do oglądania, tylko jakoś mi żal rozstawać się z amerykańską jeszcze. Oczywiście przestrzegam przed spoilerami.

Serial mnie urzekł, jak dawno nie urzekł mnie żaden serial. Chyba podobne odczucia miałem tylko po obejrzeniu Scrubsów, tyle że to było już 6 lat temu... Office ma wszystko to co mieli Scrubsi, barwne postacie drugoplanowe, wybitne pierwszoplanowe, świetną interakcję między postaciami i wielki absurd jaki się z obu seriali wylewa. Oczywiście podane nam to jest w zupełnie inny sposób, ale komu to przeszkadza? Mało tego uważam, że największa sól serialu to chwile zaraz po wypowiedzeniu jakiejś żenującej kwestii. Przejazd na jednego z pracowników i ich miny. Fenomenalne podsumowania.

Zacznę od oczywistości, Steva Carella nie lubiłem. Kojarzył mi się z głupimi komediami amerykańskimi, w których wysiłku do rozśmieszenia widza jest minimum. Na zawsze mógł zostać dla mnie kolesiem z Bruce'a Wszechmogącego, którego najśmieszniejszy moment to przymusowe parodiowania Carrey'a. Jednak na szczęście Bóg, w całej swej mądrości, dał nam amerykańską wersję Office. Jestem zaskoczony jak dobry to jest aktor, który wykreował postać nie tylko po głupkowatej mimice i tym typowym, choćby dla wspomnianego już Carrey'a, overactingu. Moment kiedy Michael Scott odchodzi to jeden ze smutniejszych momentów całej mojej historii z serialami komediowymi. Do tej pory wzruszyłem się na nich dwa razy, przy finale Scrubs (oczywiście tego z 8 sezonu) oraz przy Friendsach (również na finał), odejście Michaela sprawiło to po raz trzeci.

Przejdę teraz może od razu do podsumowania ostatniego sezonu. Spięto nim serial w doskonałą klamrę. Pokazano, ze nie bez powodu ich nagrywali, doprowadzono do tego, ze faktycznie pracownicy traktowali się jak wielką rodzinę. Przykładem relacja Jim-Dwight, obydwaj przecież od pierwszego odcinka walczyli ze sobą po to by stać się najlepszymi kumplami. Zresztą usadowienie Dwighta na fotelu managera to idealny koniec dla tego serialu.
Świetnie poradzono sobie z Andym, który od momentu swojego szkolenia pewności siebie tylko znikł i był absolutnie nie do zniesienia, jakby powracając do tego co na początku prezentował. Oczywiście na koniec musiało być jeszcze ckliwo, więc nie do końca się stał takim.
Dwight-Angela, również nieźle. Po niepotrzebnej historii z gejem-senatorem, którą tyle wałkowali, ale z której nic nie wynikło, wyciągnięto to na prosto.
Creed, Stanley, Darryl - oni wszyscy skończyli tak jak powinni, spoko.
Oddział księgowych dostał większe pole do popisu w tym sezonie, całkiem nieźle pokazało się to, że jednak liczyli na siebie. Nawet zwolnienie Kevina, mimo że epizodyczne, bardziej to scalił.
Zresztą sam udział w finale Michaela Scotta jest posunięciem perfekcyjnym. Pojawia się tyle i powinien, mówi tyle ile powinien (choć suma sumarum to nie do końca w jego stylu) i dowiadujemy się, że jest szczęśliwy.

Dwa wątki mi się natomiast nie podobały.
Erin, znaczy to niezła postać w sumie, taka jeszcze bardziej zakręcona Elliot ze Scrubów. Jednak po rybo dwudyszna wciskać ten wątek z odnalezionymi rodzicami? Nawet zapomniałem że ona była w domu dziecka.
No i niestety na koniec Pam i Jim. To był świetna para, z całego tego serialowego burdelu jak Ted i Robin czy Ross i Rachel wręcz idealna. Widać od samego początku, że do siebie pasują, nic poza tym. Wiecznie się wspierają, takie mają być idealne pary. Więc po ki grom ten ich kryzys w tym ostatnim sezonie? Tym bardziej, że opierający się na niezbyt wyszukanym problemie. I jeszcze ten koleś z ekipy, który smoli cholewkę do Pam, ale wszyscy wiemy, że nic z tego. Po co wprowadzać takiego gofra?

No, ale to tyle, bo wszystko dobrze się kończy. Dunder Mifflin dobrze prosperuje pod rządami Dwighta, który w końcu jest z Angelą, z którą ma syna, Jim i Pam będą mieli nowe życie w FIladeldii, Stanley wyprowadza się na Floryde, Andy ma robotę w swoim campusie, Oscar kandyduje na senatora. Nawet Ryan i Kelly, choć pojawiają się na moment, również kończą pozytywnie (choć w ich stylu).

Ten serial jest serialem świetnym, którego ogląda się nie z przymusu, którego zakończenie mnie w pełni satysfakcjonuje. Pierwsze trzy sezony to jazda bez trzymanki, potem dryfowanie na sprawdzonym pomyśle i tylko 8 sezon jest kompletnie bez sensu (choć ma swoje momenty) biorąc pod uwagę sezon 9.

Polecam każdemu, no bo jest co.

[Atrus]

[Atrus]

[Rysiu]

Wróciło Walking Dead, są już trzy odcinki. Oglądam siłą rozpędu, ale troszkę szczerze mówiąc to wszystko już zaczyna przynudzać.

Odeszli co prawda (na szczęście) od schematu z truposzami, w każdym odcinku co prawda kilka dostanie łomem w oczodół, ale to już chyba raczej w celu przypomnienia o tym, w jakim świecie się rozgrywa serial aniżeli żeby na tym opierać akcję. Ale nowa oś akcji też nie powala. Psychole, jakich spotyka Rick z ekipą są coraz gorsi, coraz więcej zezwierzęcenia, krwi i okrucieństwa - a banda zniszczona w ostatnim odcinku wyznacza chyba nowe standardy gore w TV.

Ciekawą sprawą jest to, że wątek Terminusa oraz ubitych w poprzednim odcinku jego niedobitków został już w zasadzie zamknięty - a mogli ciągnąć to cały sezon, na szczęście widać mają inne pomysły. Oglądać będę dalej, pewnie do końca, ale nie waham się rzec, że serial od samego początku dość przeciętny staje się teraz powoli jeszcze bardziej głupawy bez sensu.

BTW - Eugene jak na mój gust ściemnia i udając jakąś wiedzę po prostu zapewnia sobie darmową ochronę przez jakiś czas.

[Xavi]

[lookaug]