George Michael - Faith - kochanie co kolwiek byś nie dał lub dał, to i tak już na start masz ode mnie /5, więc i tyle Tobie teraz daję. Jeśli chodzi o piosenkę, to jest to jedna z tych Michaealowych których jeszcze mogę śmiało strawić, choć chyba ja jedyny jako fan ejstów nienawidzę tego przelukrowanego palanta

Broken Social Scene - Lovers Spit - leje się jak flaki wołowe w rosole zagęszczone masłem... usypiające jak na jesień. nie ma czego się czepiac na dłuższa metę. klawisze i wokalik, tamburynek nie wiem skojarzyło mi sie z Taylorem i jego ostatnimi wyczynami wokalnymi lub jakimis boysbandami. nie wróce 6/10

Pet Shop Boys - It's a Sin - klasyka Lemurza chyba oprócz dwóch piosenek nic więcej nie lubie. to chyba z bardziej znaych, te zagrywki na syntezatorach... krolestwo parkietu. w swojej branzy mistrzowie. i pamiętam nauke angielskiego i tam tekst o nich, że poznali sie w sklepie ze zwierzetami... a potem dowiedziałam sie wiecej o nich. ocena 7/10

George Michael - Faith - na koncercie w 2005 jak dobrze pamietam z utesknieniem czekałam kiedy GM zagra, z gitara... i troche rozczarowałam bo juz nie ten klimat na koncercie... ale zawsze w sercu. GM wysoko stoi umnie wśród wokalistów.... ocena mało obiektywna. takie skojarzenie z Crazy Queen, ale GM wyglądał wtedy ciacho... eh a potem wyszło, że woli panów... marnuje sie facet 9/10

George Michael - Faith
No Jurek akurat za którym nie przepadam.
Ocena (0-6) | 1

UFO-Love To Love
Hmm, UFO zawsze mi się kojarzyło z 2 ligą i ten utwór niczego nie zmienia w tym temacie. Owszem mieli świetnego gitarzystę, ale też bez przesady, Co tutaj mamy? Do 5 minuty mało się dzieje, w tekście słodko i gorzko, poza tym z czymś mi się kojarzy. Od 5 minuty robi się ciekawiej, ale mimo wszystko szału nie ma,chociaż w porównaniu z następna trójką i tak jest bosko. Ocena 3/5

Broken Social Scene-Split Lovers
Sorry,ale zwyczajnie przeleciało i nie mam najmniejszej ochoty do tego wracać. Ocena 2/5

Pet Shop Boys-It's A Sin
Boże, co za syf. Czegoś bardziej znanego nie dało się wrzucić??. Ocena 0/5

George Michael-Faith

Tak,znam, nie lubię 0/5

Broken Social Scene - nic nadzywczajnego, choć w porównaniu z niektórymi kawałkami to się wyróznia, końcówka w sumie całkiem fajna. Na bezrybiu i rak ryba więc mimo wad na plus

Pet Shop Boys - nawet nie słucham bo słyszałem nie raz, nie dwa i nie trzy w radiu/tv, zdajsie miało nie być singli i powszechnie znanych przebojów, no melodie to akurat ma to dobrą ale jej oprawa to proto-disco polo, nie tego oczekuje od muzyki.

G.Michael - to samo, znany i ograny hit... facet świetnie śpiewa wiadomo ale w ogóle mnie to praktycznie nie kręci. Przykro mi.

Pobrałem wszystkie kawałki, których nie oceniłem i jutro wystawię oceny bo po 1. odsłuchu to nie ma sensu żadnego. Aż się QW przypomniało, tak jakbym jedną paczkę miał. Brakuje tego : (

Nadrabiam - opisy skrótowe lub nic bo na szybko
Blue Oyster Cult - Blue Oyster Cult
3/5
UFO - Love to Love
2,5/5
Broken Social Scene - Split Lovers
2/5
Pet Shop Boys - It's a Sin
Jedyny słuchalny utwór PSB. 3,5/5
George Michael - Faith
Znam, nie lubię 2/5

Ja też nadrabiam:
Blue Oyster Cult - Blue Oyster Cult - nie poraża mnie acz trochę się podoba 5/10 w sam raz
UFO - Love to Love - utwór który zyskuje z każdą następną sekundą trwania zdecydowane 7/10
Broken Social Scene - Split Lovers - nie czuje tego 4/10
Pet Shop Boys - It's a Sin - uwielbiam i uwielbiać będę wraz Subarbia moje ulubione z lat 80 w wykonaniu PTB 9/10
George Michael - Faith - Dżordża to ja wole jeno z czasów Wham 3/10

A więc moja kolej. Miałem tak ze 30 propozycji i już miałem dać pewien perfekcyjnie cmentarny i samobójczy utwór , ale uznałem, że lepiej się nada bliżej listopada, o ile zabawa jeszcze będzie wtedy trwała. A teraz niech będzie Utwór pochodzi z 1996 roku z albumu No Faith Required i w mojej ocenie jest najlepszą rzeczą jaką popełnił w swojej muzycznej karierze Snowy White. Magiczne 8.5 minuty z fantastyczną gitarą. Utwór trwa 8 minut, a mi zawsze wydaje się, że ma maks 3 minuty, tak szybko zlatuje . Piękny, nostalgiczny klimat, ale wiem, że i tak zbierze słabe noty .

Snowy White & The White Flames-Midnight Blues
Troszku mi to przypominało Dire Straits, w pewnym momencie... ale no nie są nimi , daleka droga do nich
Nie no, mi się podoba, co Ty gadasz. Daję 7,5/10. Przyjemne nagranie.

Snowy White & The White Flames-Midnight Blues
Na tę chwile kandydat na moje odkrycie w tej zabawie, bardzo mi se podoba 9/10

Snowy White & The White Flames - Midnight Blues
Znam ja ten utwór i bardzo go lubię. Kiedyś jak bardzo interesowałem się współpracownikami Pink Floydów to trafiłem w necie na składankę jego różnych utworów i tam to piękno było. Gitara momentami odzywa się z czuciem jak u Knopflera. Boska rzecz.
Ocena (0-6) | 6

Snowy White - początek i te klawisze do złudzenia przypominają "Impressionen" Novalis, ogółem klimatyczny numer. Może faktycznie jest pewne pokrewieństwo melodyczne do dire straits ale ten wykonawca tak nieraz ma. Tak czy siak najlepszy dotychczas wrzucony kawałek, takie numery to powinna być norma w tej zabawie.

Snowy White & The White Flames - Midnight Blues
Intro skojarzyło mi sie z jakimś klasykiem (tytuł wyfrunął mi z głowy), wokal z kimś innym kojarzy (z jakimś znowu znanym.. miewam amnezje...)
piękne to, proste acz idealne, takie na jesien może być granie. jakoś rozgania deszczowe chmury.
a wiem z Knopflerem mi się kojarzy takie granie...
ocena 9/10

Snowy White - Midnight Blues - jako fan bluesa spodziewałem się czegoś więcej, ale zawiodłem się, bo troszeczkę mało tego bluesa w tej piosence jak dla mnie i dlatego daję tylko /5. Ogólnie klimat fajny, ale to nie jest odpowiedni blues jakiego pragnołem usłyszeć.

Jako, że zatoczyliśmy kółko jeśli chodzi o wrzucających, kończymy pierwszą kolejkę i zaczynamy drugą! Podsumowanie pierwszej kolejki z rankingiem użytkowników w poniedziałek, kiedy będzie więcej ocen utworu Anunakiego. W pierwszym poście daty, jak wrzucamy. Proszę się zapoznać i wpisać sobie do kalendarza.

* * * * *

I znowu braciakami się zainspirowałem w doborze utworu. ;p

Animal Collective - April and the Phantom
http://www.youtube.com/watch?v=yR6dngRhr5Q

po pierwsze: jak ktoś słucha na słuchawkach lub nie lubi ekstremalnych eksperymentów dźwiękowych, może sobie od razu przewinąć do 0:23, pomimo, że trochę utwór traci wtedy trochę z całkiem zwariowanego klimatu.
po drugie: jest to niesamowity utwór; istna jazda bez trzymanki. Niby akustyczne, dość ascetyczne granie, ale niepohamowane walenie w struny gitary akustycznej oraz perkusja dają efekt taki, że szczęka opada po prostu. Oczywiście jest też wokal: niewytrenowany, dość amatorski, ale pełen emocji i wariacji w dynamice. Szczególnie, kiedy występują harmonie wokalne - złoto się dzieje. Generalnie, jeśli się kojarzy markę Animal Collective, to wiadomo, czego można mniej więcej się spodziewać - pełnej psychodelii z bardzo dobrą melodią i nienagannym wykonaniem. To wszystko jest, w dodatku w wydaniu wyprodukowanym tak, jakby produkcji w ogóle nie było i o akustycznym smaczku.

tl;dr: spodziewam się średniej 4,00/10.

Animal Collective- April and The Phantom
Jejuś, to coś na początku... do 00:22, okropne... Ten "wokalista", który próbuje coś tam śpiewać, to co on, bez mikrofonu to nagrywał? Takie bez ładu i składu, kompletnie mi się nie podoba. 1/10.

Animal Collective- April and The Phantom
wyłączyłam w połowie i nawet intro nie było straszne, ale to ogólnie było wkurzające, takie eksperymenta dźwiękowe.

ocena 2/10

George Michael - Faith

Hm, znam. Cóż, jakby leciało w radiu to pewnie pod koniec zacząłbym już ziewać. Słabe nie jest, ale niektóre kawałki są niby przebojowe, ale jakoś tak jałowo. Ten kawałek jest klasycznym przykładem. Niby fajnie, niby skocznie ale jak już czas dać ocenę to człowiek ma zagwozdkę. Ogólnie średnio przepadam za popem w męskim wykonaniu, więc niech będzie 2.5/5

Snowy White - Midnight Blues

Osiem minut - jak to będzie nudne to się obrazimy. Pierwsza myśl - damn, gitara podobna do elegancji Knopflera. Czyli bardzo duży plus na początek. Szczątkowa aranżacja to na pewno nie jest rzecz, która mnie w większości przypadków porywa. No ale ta gitara jest śliczna. Uwielbiam taki styl - żadne onanizmy, żadne wirtuozerie - sam miód na uszy. Ten utwór bardzo przypomina mi Straitsowe Private Investigations. Podobny styl, chociaż w MB nie ma tych wybuchów gitary, ale i tak jest zacnie ^^ A subtelne klawisze są subtelne. Ogólnie to chyba jak na razie najlepsza rzecz w zabawie - 4.0/5

Animal Collective- April and The Phantom

Szit, myślałem że kawałek Obiada zepsuł mi głośniki. Zespół znam z fal Trójki - chyba tam jest jakaś pani co się nimi ostro jara (Ania Gacek?). Cóż, fanem takich eksperymentów nigdy nie będę. Zbiór dość irytujących dźwięków. Taki trochę syf bez ładu i (prawa) składu [jestę logistykię]. Produkcja też mnie nie kupuje, wręcz odrzuca. Sorry, Obiad ale to chyba najgorszy moment tej zabawy 1.0/5

Chilluj, masz w zapasie dwa maksy od Xaviego i Faradaya.

Animal Collective - pozostaje pytanie gdzie jest muzyka...Początek straszny aż mnie głowa rozbolała, potem niby lepiej ale jakies to wszystko rachityczne, fatalnie wyprodukowane, jednostajne i kompletnie bez czegokolwiek chwytającego, tak jakby zarys szkicu szkicu. Kompletnie nie dla mnie.

Snowy White - No Faith Required - aj to są jeszcze perełki w dziale 'blues', które są nieodkryte i nie są tylko kalkami wiekowych zespołów. Aż się przypomniały czasy kiedy się zachwycałem 'Brothers in Arms' i różnymi Dire'ami. Dobre to czasy były, trzeba do nich wrócić bo to jednak bardzo specyficzne emocje. Przestrzenność gitarowa na Floydach się przecież nie skończyła. 9/10

Feramarz Aslani - Age Ye Rooz - czasami się kojarzy z jakimiś Cashowymi smutami, a przecież to chyba radosny song. W sumie ciężko określić bo to tak idealnie pomiędzy. W sumie po Atrusie się spodziewałem większego szoku, że zarzuci jakimś półgodzinnym 'Silent City' (dzięki za płytę tak w ogóle) czy inne ładne dziwactwo. A tu mnie irański folk mnie nie satysfakcjonuje, chyba mam za duże wymagania co do tego człowieka. W każdym bądź razie raczej nic wybitnego, ot miła piosenka. 7/10

Fun. - Light a Roman Candle - nie słuchałem płyty bo się nie bawiłem w tą grę, ale może źle zrobiłem. Bardzo urokliwe, piosenkowe i radujące. Nic wybitnego, żadnej głębi większej i takie tam. 6/10

Pet Shop Boys - It's a Sin - ejtisowe klasyki, się przejadły trochę, ale po pijanemu na jakimś party z całą pewnością by się 'odświeżyło'. Nie gwarantuję, że jakąś płytę kiedyś ściągnę. Kolejka za duża to raz, ale jakoś ciągle mi wylatują. 7/10

George Michael - Faith - całkiem miła melodyjka. Ja nawet lubię, przetrwam te 3 minuty bez problemu. No i tyle, żadnych filozoficznych konkluzji nie będzie. Płyty prędko nie zaatakuję. 6/10

Broken Bells - Broken Bells - Shinsowe, ciekawe dlaczego Produkcję nie na darmo tak chwalą. Piękno utrwalone w niebanalnym pomyśle, bez kombinowania na siłę, wysłali przesyłkę z wnętrza tego co im w duszach grało i tyle. Przepis na coś więcej niż granie Fun. (które nie było złe powtarzam). 8/10

Edward Sharpe & the Magnetic Zeros - That's What's Up - nie widziałem teledysku więc nie wiem czy jest lepszy od piosenki, ale chyba nie miał jakiejś belki nie do przeskoczenia. Zwrotki > refren. Wesołe granie, klaskanie, wspólne śpiewy, takie tam, jejeje, koniec. 5/10

Blue Oyster Cult - kojarzę póki co jedynie z fenomenalnego (Don't Fear) The Reaper, które jest klasyczną dziesiątką w tych kręgach. Tutaj po prostu nie mieli takiego natchnienia, robotę odwalili dobrą, wyszedł kawałek, znajdzie się grupa fanów którym podszedł. Jednak brakło magicznego pierwiastka geniuszu, który nie może towarzyszyć zawsze, choć jak się zbliżał to w solówce. Kiedyś na pewno ich sprawdzę szerzej, nie dziś jeszcze. 6/10

Procol Harum - Fires - świetne. Ten zespół zawsze był trochę zagadką bo o ich płytach się gada rzadko, o utworze jednym, a zawsze w jakichś tam rankingach na najlepsze zespoły lat 60-tych się pojawia. Znaczy no debiut nawet miałem, ale po formatowaniu jakoś zawsze zapominałem pobrać ponownie, a jeszcze przenośnego dysku nie miałem. W każdym bądź razie pianino + damskie wokale pracują perfekcyjnie. 8/10

Przypomnienie:
Animal Collective - April and the Phantom - 9,5/10
Broken Social Scene - Lover's Spit - 10/10

Na początku mamy jakąś alternatywną wersję Play the Game, lecz potem jest już coraz lepiej. Ogólnie jedno skojarzenie ciśnie mi się na usta: dżungla. Czołgam się z maczetą w ręku po lesie równikowym, wokół pełno komarów i innego latającego tałatajstwa, a warunki pogodowe są zabójcze. Ergo: bardzo dobry kawałek. Bębnienie może wydawać się pozbawiane sensu, ale w połączeniu z połamanymi akustycznymi rytmami... Robi to sporo sensu. Wokale zalatują trochę Beatlesami, mówię oczywiście o tych czystych, bo skrzeki nie mają z nimi nic wspólnego, ale nie wmówicie mi, że nie słychać tam odrobiny Lennona.
No i takie. Mogłoby się to jakoś wyraziściej skończyć, bo nieco się urywa. Choć może taki był koncept, może na albumie łączy się to z czymś innym, nie wiem.

Moja ocena wynosi 95.

Do regularnego oceniania wrócę we środę, gdyż mam problemy z netem ostatnio.

- tak bardzo nie moja muzyka ;_;

jak dla mnie zupełnie nie zrozumiała w odbiorze po prostu, ale nie chcę z tego powodu krytykować. Jest jak jest, ciężko się tego słuchało, zatem ocena 3/10

Animal Collective - April and the Phantom - totalnie nie moja bajka 2/10